Το μήνυμα που έγραψες

στους δανεικούς τους τοίχους

όλοι το προσπεράσαμε.

Μεσ’το χαμό της πόλης

καμένα ειπωμένα

και στην μπογιά που στάζει

τα χέρια ξεπλυμένα.

Ένα καράβι μάρτυρες

φυσάνε τα πανιά του,

μα στέρεψε η θάλασσα,

χαρά στη λεβεντιά τους.

Στα μάτια που μας βάλανε

νεόκτιστα τα τείχη,

σοβατισμένη η μπογιά,

το μήνυμα μας λείπει.