Φίλε μου πόντικα,

μην μου φας το ψωμί σήμερα

όσο θα λείπω.

Γιατί ξέρω ότι θα έχω μεγάλη πείνα

όταν γυρίσω.

Φίλε μου πόντικα

και τα καλά μου ρούχα…

μην τα μασουλήσεις,

για δεν έχω άλλα κι’είναι δανεικά.

Σαν ψάξω για δουλειά

πρέπει να τα’χω καλά

για να τα φορέσω.

Φίλε μου πόντικα,

άμα όμως πεινάσεις πάρα πολύ,

τότε σ’αφήνω να δαγκάσεις λίγο…

αλλά τον νου σου!

μην παρασυρθείς…

πρέπει και’γω να φάω…

Και που’σαι πόντικα,

άμα θες λίγο από τα ρούχα μου

να μασουλήσεις,

μασούλα από τα μέσα…

ώστε να μην φαίνεται

σαν χρειαστεί να τα φορέσω.

Αυτά που λες πόντικα

και σε παρακαλώ μην φύγεις…

γιατί μετά θα μείνω μόνος

και δεν θα’χω να μοιράσω τίποτα.