Θεέ…

πως με κατάντησες…

ποιόν πόνο να κρατήσω πιο ψηλά…

ποιά χαρά να χαρώ,αφού δεν την γέννησες ακόμα…

ποια δάση να πατήσω αφού ειν’όλα ξερά…

ποια γεύση να γευτώ,σ’αυτήν την πίκρα που μοίρασες…

Ε,εσύ θεέ…

κατέβα ένα σκαλοπάτι…

έφτασες  πολύ ψηλά και κάτω πια δεν βλέπεις…

Θεέ γιατί με μίσησες προτού να με γνωρίσεις…

γιατί με καταδίκασες προτού να με δικάσεις…

Θεέ…

γιατί με γέννησες…

αφού δεν ήσουν ώριμος για να με συγχωρέσεις.