Σκυμμένοι μου άνθρωποι…

της γης μας είστε οι πρώτοι,

ποιο δρόμο να διαβώ

να μην σας ξαναδώ.

Τόσοι σκυμμένοι σκλάβοι

του σκότους εργολάβοι…

δεν θέλω να’μαι εδώ

σαν μάρτυρας να ζω.

Θέλω να είμαι μόνος

τον δρόμο να διαβώ,

σκυμμένοι μου άνθρωποι

να μην σας ξαναδώ.

Σαν ξεχασμένος γητευτής

της θάλασσας και της βροχής,

σαν φύλακας της σιωπής

σε σκουριασμένο φάρο.