Έβγαλε φτερά η καρδιά μου

να πετάξει μακριά.

Σε θάλασσες,βουνά να ζήσει

να’χει φίλους τα πουλιά.

Μάνα της μια γερακίνα

και πατέρα τα στοιχειά,

τους καϊμούς πίσω ν’αφήσει

και ανάμνηση καμμιά.

Άνεμος να φτερουγίζει

στα πελάγη τα βαθιά,

γαλανό να πλημμυρίζει

να ξεπλένει την καρδιά.